کلمه "سیف‌الدوله" یک نام خاص فارسی است که به عنوان عنوان و لقب در تاریخ استعمال می‌شود. برای نگارش صحیح و قواعد مربوط به آن، نکاتی را می‌توان ذکر کرد:

1. نوشتار: "سیف‌الدوله" باید به صورت متصل و با حرف "ی" (یای مقایسه) به کار رود. فاصله‌ای بین "سیف" و "الدوله" نیست.

2. حروف آغازین: در صورت شروع جمله با این نام، فقط حرف اول "سیف" با حرف بزرگ نوشته می‌شود و "الدوله" با حروف کوچک نوشته می‌شود. به عنوان مثال: "سیف‌الدوله از شخصیت‌های تاریخی مهم است."

3. استفاده از خط فاصله: باید توجه داشت که بین "سیف" و "الدوله" خط فاصله وجود دارد. این خط فاصله نشانگر ترکیب این دو کلمه به عنوان یک لقبه است.

4. مخاطب و لحن: این نوع نام‌ها معمولاً در متن‌های رسمی و تاریخی استفاده می‌شوند، بنابراین باید از لحن مناسب و زبان رسمی در نگارش استفاده کرد.

5. تلفظ و معنا: توجه به تلفظ صحیح و درک معنای نام‌ها نیز اهمیت دارد. سیف به معنای شمشیر است و "الدوله" به معنای دولتی و حکومتی.

با رعایت این نکات، می‌توان به درستی از کلمه "سیف‌الدوله" در متون فارسی استفاده کرد.