کلمه "شبه فلز" در زبان فارسی به معنای موادی است که ویژگی‌هایی مشابه فلزات دارند، اما به طور کامل یکی از فلزات نیستند. قواعد نگارشی و نحوه کاربرد این اصطلاح به شکل زیر است:

1. نحوه نوشتار:

   • "شبه" به معنای «نیمه» یا «مشابه» است و به همین دلیل با "فلز" ترکیب می‌شود.
   • این کلمه به صورت جدا نوشته می‌شود: «شبه فلز».

2. نقاط قوت و ضعف:

   • به عنوان یک واژه تخصصی، معمولاً در متون علمی و فنی به کار می‌رود.

3. استفاده در جمله:

   • شما می‌توانید "شبه فلز" را در جملات علمی یا توضیحی به کار ببرید.
   • مثال: «آلومینیوم و کربن در برخی از ویژگی‌ها به شبه فلزات نزدیک هستند.»
4. توجه به جمع:
   • برای جمع کردن این اصطلاح، می‌توانید از "شبه فلزات" استفاده کنید.
   • مثال: «شبه فلزات دارای خصوصیات خاصی هستند که آن‌ها را از فلزات خالص متمایز می‌کند.»

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه "شبه فلز" در نوشتارها و گفتارهای فارسی استفاده کنید.