کلمه "شرابه" در زبان فارسی به عنوان اسم و اشاره به نوعی گیاه یا شاخه‌ای از گل‌ها استفاده می‌شود. در ادامه به برخی از نکات نگارشی و قواعد مربوط به این کلمه می‌پردازم:

1. نحوه نوشتن: کلمه "شرابه" باید به همین شکل و با این املاء نوشته شود. از حروف فارسی استفاده کنید و از املای نادرست اجتناب نمایید.

2. جنس کلمه: "شرابه" یک اسم مؤنث است. بنابراین در جملات باید به قواعد مربوط به مؤنث‌ها توجه شود.

3. مفرد و جمع:

   • شکل مفرد: شرابه
   • شکل جمع: شرابه‌ها

4. استفاده در جملات: این کلمه می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول یا سایر نقش‌ها در جملات استفاده شود. به عنوان مثال:

   • "شرابه‌ها در باغ به زیبایی می‌درخشند."

5. تلفظ: تلفظ صحیح این کلمه به گونه‌ای است که ممکن است در مناطق مختلف کشور کمی متفاوت باشد، اما شکل رسمی آن "شرابه" است.

6. نکات نگارشی: هنگام استفاده از کلمه "شرابه"، دقت کنید که در صورت نیاز به نوشتن آن در متن‌های رسمی، از جدا کردن آن از سایر کلمات با علامت‌های نگارشی مانند ویرگول و نقطه به درستی استفاده کنید.

7. معانی و مفهوم: در صورت نیاز به توضیحات بیشتر درباره معانی و مفهوم "شرابه" در زمینه‌های مختلف، می‌توان به دیکشنری‌های معتبر فارسی مراجعه کرد.

با رعایت این نکات، می‌توانید به‌خوبی از کلمه "شرابه" در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

کلمه "شرابه" به معنای شاخ و برگ درختان، به خصوص درختان میوه‌دار، و همچنین به معنای خوشه‌های انگور یا دیگر گیاهان استفاده می‌شود. در اینجا چند مثال برای استفاده از این کلمه در جملات آورده شده است:

1. در باغ میوه، شرابه‌های انگور به صورت آویزان در زیر نور خورشید درخشان بودند.
2. درخت سیب با شرابه‌های سرسبز خود منظره‌ای زیبا را ایجاد کرده بود.
3. با نزدیک شدن به فصل برداشت، شرابه‌های انگور به رنگ بنفش تیره درآمده بودند.
4. در این پارک، درختان بزرگ و شرابه‌های رنگارنگ آنها، جلوه‌ای زیبا به تابستان بخشیده است.
5. کشاورز هر روز به مزرعه می‌رفت تا از شرابه‌های انگور مراقبت کند و از آفت‌ها دور نگه دارد.

امیدوارم این جملات مفید واقع شوند!