کلمه "شفعه" در زبان فارسی به معنای حق شفعه است که به مالکیت شخصی که حق شفعه دارد، اشاره دارد. در نگارش این کلمه و استفاده از آن، قواعد زیر قابل توجه است:

1. نوشتن صحیح: کلمه "شفعه" به صورت صحیح و با املای درست نوشته شود. املای آن "شفعه" است و از نوشتن آن با spelling های نادرست باید خودداری کرد.

2. نقطه‌گذاری: در مواردی که "شفعه" در جمله استفاده می‌شود، به قواعد نقطه‌گذاری توجه کنید. برای مثال: "مالک حق شفعه دارد."

3. ترکیب‌های دستوری: در جملات ترکیبی، کلمه "شفعه" می‌تواند با دیگر کلمات ترکیب شود. مثلاً: "حق شفعه"، "حق شفعه دادن"، و غیره.

4. تنوع در جمله‌سازی: به منظور پرهیز از تکرار، می‌توانید از جملات و عبارات مختلف برای اشاره به مفهوم شفعه استفاده کنید. مثلاً: "در این معامله، حق شفعه به خریدار تعلق می‌گیرد."

5. معنا و مفهوم: در متون حقوقی و علمی، برای جلوگیری از ابهام، بهتر است مفهوم و تعریف دقیق "شفعه" در متن توضیح داده شود.

با رعایت این قواعد، می‌توان به نگارش صحیح و موثر کلمه "شفعه" در متون مختلف پرداخت.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "شفعه" در جمله‌ها ارائه می‌شود:

1. در صورتی که یکی از مالکین ملک تصمیم به فروش سهم خود بگیرد، سایر مالکین حق شفعه دارند.
2. در قانون مدنی، شفعه به معنای حق همسایه در خرید سهم ملک است.
3. با استفاده از حق شفعه، می‌توان از فروش ملک به فردی خارج از اجتماع جلوگیری کرد.
4. او تصمیم گرفت از حق شفعه خود استفاده کند و سهم شریکش را خریداری کند.

اگر سوال دیگری دارید یا به اطلاعات بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!