کلمه "شکرگزار" در زبان فارسی به معنای قدردانی و سپاسگزاری استفاده می‌شود. قواعد نگارشی و نوشتاری مربوط به این کلمه به شرح زیر است:

1. نحوه نوشتن: این کلمه به صورت یکپارچه و بدون فاصله نوشته می‌شود: "شکرگزار".

2. قسمت‌های کلمه: "شکر": به معنای نعمت‌ها و خوبی‌ها و "گزار": به معنی گزارش‌دهنده یا قدردان.

3. استفاده در جملات: از این کلمه می‌توان در جملات برای قدردانی استفاده کرد. به عنوان مثال:

   • "من شکرگزار نعمت‌های زندگی‌ام هستم."
   • "این کار شکرگزاری است از زحمات والدینم."

4. وجه کاربرد: "شکرگزار" می‌تواند به عنوان صفت یا اسم استفاده شود و به افرادی اطلاق می‌شود که نسبت به نعمت‌هایی که دارند، قدردان و شکرگزار هستند.

5. قواعد صرف و نحو: این کلمه معمولاً به همراه فعل‌هایی که حاکی از قدردانی هستند، به کار می‌رود. مانند "بودن"، "بودم"، "باشیم"، و ...

با رعایت این نکات می‌توان از کلمه "شکرگزار" به درستی در متن‌های فارسی استفاده کرد.