شکل پذیری

"شکل‌پذیری" در زبان فارسی به معنای قابلیت تغییر شکل یا انعطاف‌پذیری است. در نوشتار این کلمه، چند مورد نگارشی و قواعد مربوط به آن وجود دارد:

1. نوشتن به صورت متصل: کلمه "شکل‌پذیری" باید به صورت متصل و با حروف "شکل" و "پذیری" به هم نوشته شود.

2. هم‌نوایی: این کلمه از ریشه "شکل" و پسوند "پذیری" تشکیل شده است. پسوند "پذیری" نشان‌دهنده قابلیت یا امکان چیزی است.

3. نوشتن با هافزایشی: در نوشتن این کلمه، حتماً باید از وابسته‌آوردن حرف "ـ" (واو) در بین دو جزء "شکل" و "پذیری" استفاده کنید.

4. قواعد فعل: کلمه "شکل‌پذیری" می‌تواند به عنوان اسم به کار برود و نشان‌دهنده ویژگی موجودات یا اشیاء باشد.

5. تلفظ: در هنگام تلفظ، توجه به سرریزی هجاها و هجای صحیح آن بسیار مهم است. این کلمه به صورت [ʃeɪkʊl-pæziri] تلفظ می‌شود.

در کل، استفاده صحیح و نگارش این کلمه در متون فارسی به وضوح و دقت در بیان مفهوم کمک می‌کند.