شهادتگاه

کلمه «شهادتگاه» در زبان فارسی به معنای مکان یا جایگاهی است که در آن شاهدی بر وقوع یک واقعه باشد؛ معمولاً در زمینه‌هایی چون تاریخ، دینی یا اجتماعی از آن استفاده می‌شود.

قواعد نگارشی و نحوه‌ی استفاده:

1. نحوۀ نوشتار: این کلمه به صورت ترکیب «شهادت» و «گاه» نوشته می‌شود و بین دو بخش آن فاصله قرار نمی‌گیرد.

2. نوع شناسی: «شهادتگاه» از نوع اسامی مکانی است که به یک مکان خاص اشاره دارد.

3. جنس: این کلمه مؤنث است و در جملات به صورت مؤنث به کار می‌رود.

4. صرف و نحوه‌ی استفاده در جمله:

   • به عنوان فاعل: «شهادتگاه تبدیل به مکان مقدسی شده است.»
   • به عنوان مفعول: «او در شهادتگاه سخنرانی کرد.»
5. نکات پیرامونی:
   • ممکن است در متن‌های مذهبی یا تاریخی بیشتر کاربرد داشته باشد.
   • به لحاظ معنایی به مفاهیمی چون شهادت، گواهی و حقیقت نزدیک است.

توجه به این نکات می‌تواند به استفاده صحیح و مؤثر از کلمه «شهادتگاه» کمک کند.

بله، در زیر چند مثال برای کلمه "شهادتگاه" در جمله آورده شده است:

1. "شهادتگاه این شهید، نمایانگر ایثار و فداکاری او در راه میهن است."
2. "در مراسم یادبود، بازدیدکنندگان به شهادتگاه او رفتند و یاد او را گرامی داشتند."
3. "شهادتگاه‌های بسیاری در کشور وجود دارد که یادآور تاریخ و فرهنگ ما هستند."
4. "او در شهادتگاه دوستانش داستان‌های قهرمانانه آنها را نقل کرد."
5. "شهادتگاه این منطقه، مکانی مقدس برای خانواده‌های شهدا به شمار می‌رود."

امیدوارم این جملات مفید واقع شوند!