کلمه "صاحب جیش" در زبان فارسی ترکیبی غیررسمی و محاوره‌ای است که به طور معمول برای اشاره به کودکان در سنین کم استفاده می‌شود. در نگارش رسمی و ادبی، چنین عباراتی معمولاً استفاده نمی‌شوند و بهتر است از اصطلاحات مناسب‌تری استفاده شود.

اگر بخواهیم در مورد قواعد نگارشی و نحوه استفاده از این عبارت صحبت کنیم، به نکات زیر توجه کنید:

1. نوشتار: کلمه "صاحب جیش" به دو شکل جدا نوشته می‌شود و این یک قاعده عمومی برای ترکیب‌های محاوره‌ای است.

2. سبک نگارش: این عبارت بیشتر در متون غیررسمی و محاوره‌ای استفاده می‌شود. در متون رسمی یا علمی بهتر است از اصطلاحات دقیق‌تری استفاده شود.

3. جلوگیری از ناهنجاری: در صورت نوشتن برای مخاطبان عمومی یا در متون رسمی، بهتر است از کلماتی استفاده شود که حاوی حس احترام بیشتری باشند.

4. واژه‌های مشابه: در مواردی که بخواهید درباره مسائل مربوط به کودکان صحبت کنید، می‌توانید به عبارات رسمی‌تری همچون "کودک مبتدی در toilet training" نیز اشاره کنید.

در نهایت، انتخاب واژه‌ها بستگی به متن و مخاطب شما دارد.

1. کودک کوچک، به تازگی یاد گرفته که چگونه به đúng زمان صاحب جیش خود را اعلام کند.
2. وقتی پسرم به من گفت که صاحب جیش است، سریعاً او را به سمت دستشویی بردم.
3. در بازی، هر کدام از بچه‌ها نوبت می‌گرفتند تا صاحب جیش شوند و کارهای خنده‌دار انجام دهند.