کلمه "آتش مزاج" که به نوعی به مزاج گرم اشاره دارد، نیازمند رعایت برخی از قواعد نگارشی و قواعد مربوط به زبان فارسی است. در زیر به بررسی برخی از این قواعد می‌پردازیم:

1. ترکیب دو واژه: "آتش" و "مزاج" هر دو از کلمات فارسی هستند و در ترکیب با یکدیگر به معنای خاصی اشاره می‌کنند. در نگارش، باید توجه داشت که این نوع ترکیب‌ها باید به درستی نوشته شوند.

2. فاصله‌گذاری: بین "آتش" و "مزاج" هیچ فاصله‌ای وجود ندارد، و این دو واژه به هم متصل نمی‌شوند و باید به عنوان دو واژه جدا نوشته شوند.

3. حروف اضافه: اگر نیاز به اضافه کردن حروف اضافه باشد، مثل "به" یا "از"، باید دقت شود که این حروف با کلمات دیگر به درستی ترکیب شوند، مانند "آتش مزاجی" یا "مزاج آتشین".

4. کلاس زبانی: توجه به این نکته که "آتش مزاج" یک ترکیب فارسی است و در متن‌های علمی و ادبی به کار می‌رود، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. بنابراین، ظرف مدت درستی باید در جملات و متون علمی استفاده شود.

5. نوشتار صحیح: همچنین از نظر نوشتاری، در متون رسمی و علمی، این ترکیب باید با دقت و به شکل صحیح نوشته شود تا از بروز هرگونه سوءتفاهم جلوگیری شود.

با توجه به این نکات، می‌توان گفت که "آتش مزاج" به معنای نوعی گرمی مزاج است و باید با رعایت قواعد نگارشی و زبان فارسی مورد استفاده قرار گیرد.