کلمه «اسافل» به معنای پست‌ترین یا ناپسندترین در زبان فارسی می‌باشد و به عنوان صفت به کار می‌رود. در مورد کلمه «اعضا»، این واژه جمع «عضو» است که به معنی بخش‌ها یا اجزای یک کل به‌کار‌ می‌رود.

در ارتباط با نگارش این کلمه‌ها به صورت صحیح و قواعد نگارشی آن‌ها، نکات زیر قابل ذکر است:

1. الفاظ و املا: کلمات «اسافل» و «اعضا» باید دقیقاً طبق املا و قواعد فارسی نوشته شوند. به عنوان مثال، مارک گذاری مناسب کلمات و تعیین محل نون در «اعضاء» در مواردی که لازم است.

2. استفاده صحیح از جمع: هنگامی که صحبت از اعضای یک گروه یا سازمان است، می‌توان از «اعضا» استفاده کرد. در مواقع ادبی یا مجلسی، ممکن است «اعضاء» نیز به کار رود که بیشتر در متون رسمی و ادبی مرسوم است.

3. نحو (ترکیب جملات): در جملات باید به نحوی استفاده شوند که معانی صحیح و روشنی منتقل شود. به عنوان مثال: «اسافل اعضا در این گروه وجود دارند.»

4. علامت‌گذاری: در جملات، با استفاده از ویرگول و سایر علامات نگارشی (مانند نقطه و علامت سوال) باید ساختار جملات به درستی رعایت شود.

با رعایت این نکات، می‌توان به درستی از این کلمات در نگارش‌های مختلف استفاده کرد.