کلمه "صدر اسلام" به معنای "زمان آغازین اسلام" و به دوران رسول اکرم (ص) و صحابیان ایشان اشاره دارد. در نوشتار فارسی، رعایت نکات زیر درباره‌ی این عبارت و نگارش آن ضروری است:

1. نوشته‌نویسی صحیح: کلمه "صدر اسلام" باید به صورت جدا و بدون خط تیره نوشته شود. یعنی "صدر" و "اسلام" باید از هم جدا باشند.

2. حروف بزرگ: در متون رسمی یا کتاب‌ها معمولاً اولین حرف واژه‌های "صدر" و "اسلام" با حرف بزرگ نوشته نمی‌شود، مگر در عنوان‌ها یا اول جمله. بنابراین معمولاً به صورت "صدر اسلام" نوشته می‌شود.

3. تلفظ صحیح: تلفظ دریافتی و نوشتاری "صدر" (به معنای "سرآمد" یا "آغاز") و "اسلام" (به معنای "تسلیم خداوند") باید درست باشد.

4. نقش کلمه: "صدر اسلام" به عنوان یک ترکیب اسمی در جملات مورد استفاده قرار می‌گیرد و معمولاً به دوره‌ای خاص اشاره دارد.

5. استفاده از علامت‌ها: در ابتدای جملات و هنگام نقل قول، بسته به ساختار جملۀ فارسی، باید از علامت‌های نگارشی مناسب (مانند ویرگول، نقطه و...) استفاده کرد.

با رعایت این نکات، نگارش و استفاده از عبارت "صدر اسلام" به درستی انجام می‌شود.