کلمه "صعب الوصول" یک ترکیب عربی است که به معنای "دسترس‌ناپذیر" یا "سخت‌دسترس" به کار می‌رود. در استفاده از این کلمه در زبان فارسی، نکات زیر را باید در نظر داشت:

1. نگارش صحیح: در نوشتار فارسی، اصولاً باید از الفبای فارسی استفاده شود. بنابراین، نوشتن "صعب الوصول" به صورت صحیح ممکن است به شکل "صعب الوصول" یا "صعب الوصول" باشد، اما در متون فارسی، بهتر است برای بهبود خوانایی به صورت "دسترس‌ناپذیر" یا "سخت‌دسترس" استفاده شود.

2. قید و صفت: این ترکیب یک صفت است و معمولاً به عنوان وصفی برای اسم‌ها به کار می‌رود. به عنوان مثال، می‌توان گفت: "این منطقه صعب الوصول است".

3. سازگاری با متن: باید توجه داشته باشید که استفاده از این اصطلاح در متون رسمی و ادبی، مناسب‌تر است و در مکالمات روزمره به احتمال زیاد به عباراتی ساده‌تر و قابل فهم‌تر برای عموم افراد تمایل می‌شود.

4. معادل‌سازی: اگرچه "صعب الوصول" به زبان عربی است، معمولاً در متون فارسی هم به کار می‌رود. با این حال، داشتن معادل فارسی مناسب می‌تواند کمک‌کند تا مفهوم بهتر منتقل شود.

5. فاصله‌گذاری: در نوشتن ترکیب‌های عربی، بهتر است به قواعد فارسی توجه کرده و از فاصله‌های مناسب بین کلمات استفاده کنید.

با رعایت این نکات و قواعد، می‌توان به درستی از کلمه "صعب الوصول" در نوشتار و گفتار فارسی استفاده کرد.