کلمه "صعتر" در زبان فارسی به معنای نوعی عطر یا بوی خوش است. این کلمه در متون ادبی و نیز در گفتار روزمره به کار می‌رود. در ادامه، قواعد نگارشی و دستور زبانی مرتبط با این کلمه آمده است:

1. نحوه نوشتن: این کلمه باید به صورت "صعتر" نوشته شود و از هیچ گونه تغییر یا حذف حرفی برخوردار نباشد.

2. نقش کلمه: "صعتر" معمولاً به عنوان اسم به کار می‌رود و می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول یا ظرف در جملات مختلف استفاده شود.

3. جمع‌سازی: جمع این کلمه به‌صورت "صعترها" یا "صعترها" آورده می‌شود.

4. استفاده در جملات: می‌توانید این کلمه را در جملات مختلف به کار ببرید. مثلاً:

   • "باغچه‌اش پر از گل‌ها و صعترهای خوشبو است."
   • "عطر این صعتر در فضا پخش شده است."
5. هم‌نشینی: این کلمه معمولاً با کلماتی مانند "عطر"، "علاقه"، "بو"، "گلاب" و سایر واژه‌های مرتبط با بوی خوش هم‌نشینی دارد.

اگر سوال خاص دیگری درباره کلمه "صعتر" یا موضوعات مرتبط دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!

البته! در اینجا سه جمله با کلمه "صعتر" آورده شده است:

1. صعتر یکی از گیاهان خوش‌بوست که در غذاهای سنتی ایرانی به کار می‌رود.
2. در فصل بهار، صعتر در باغچه‌ام به خوبی رشد کرده و عطرش فضای حیاط را پر کرده است.
3. هنگام تهیه چای، مقداری صعتر به آن اضافه می‌کنم تا طعمی خاص و دلپذیر بگیرد.