کلمه "صمد" در زبان فارسی به معنای خداوند و همچنین به معنای چیزی است که به هیچ چیزی نیاز ندارد و خود مطابق با کلمات قرآنی است. در زبان فارسی و نگارش می‌توان به چند نکته توجه کرد:

1. نحوه نگارش: کلمه "صمد" به همین شکل نوشته می‌شود و در هیچ حالت دیگری نباید تغییر کند.

2. ضرب‌المثل‌ها و تعبیرات: در جملات و اشعار، این کلمه می‌تواند برای توصیف خداوند یا اشاره به صفات کمال و بی‌نیازی استفاده شود.

3. حروف اضافه: در جملات با حروف اضافه‌ای مانند "به" می‌توان از این کلمه استفاده کرد، مثلاً "به صمد".

4. جنس کلمه: "صمد" یک اسم مذکر است و در زبان فارسی به همین صورت ذکر می‌شود.

5. تضاد معنایی: وقتی از "صمد" صحبت می‌کنیم، معمولاً در تضاد با نیازمندی‌ها و فقر انسان‌ها قرار دارد.

در نهایت، برای استفاده از این کلمه در متن‌های ادبی، می‌توان به جمال و زیبایی آن در بیان صفات الهی تاکید کرد.

1. صمد همیشه در کوچه‌های محله‌اش بازی می‌کند و با دوستانش خوش می‌گذرانند.
2. من امروز با صمد به کتابخانه رفتیم تا کتاب‌های مورد علاقه‌مان را پیدا کنیم.
3. صمد در مسابقه دو مدرسه رتبه اول را کسب کرد و همه دوستانش به او افتخار کردند.