کلمه "ضفدع" در زبان فارسی به معنای "قورباغه" است و به حشره‌ای از خانواده‌ی قورباغه‌ها اشاره دارد. در قواعد نگارشی و نحوی زبان فارسی، این کلمه را می‌توان در جملات مختلف به کار برد. در اینجا به چند نکته در مورد استفاده از این کلمه و قواعد مربوط به آن اشاره می‌کنم:

1. جمع‌سازی: جمع این کلمه در زبان فارسی به صورت "ضفادع" یا "ضفادع‌ها" بیان می‌شود. برای بیان جمع در جملات باید به این نکته توجه داشته باشید.

2. تطابق در جملات: هنگامی که این کلمه را در جملات به کار می‌برید، باید به تطابق آن با فعل توجه کنید؛ مثلاً: "ضفدع در آب می‌پرد" (فعل "می‌پرد" با "ضفدع" تطابق دارد).

3. حالت‌های مختلف: این کلمه را می‌توان به صورت اسم نکره یا معرفه استفاده کرد. به عنوان مثال: "یک ضفدع" یا "آن ضفدع".

4. استفاده‌های استعاری: در برخی متون ادبی، ممکن است از کلمه "ضفدع" به صورت استعاری استفاده شود.

5. توجه به تلفظ: هنگام نگارش این کلمه، باید به تطابق حروف و تلفظ صحیح آن توجه داشت.

در نهایت، برای استفاده صحیح از کلمه "ضفدع" در جملات فارسی، احترام به قواعد نگارشی و ساختاری زبان مهم است.

1. ضفدع‌های سبز در کنار برکه به آرامی نشسته‌اند و آواز می‌خوانند.
2. بچه‌ها با اشتیاق به تماشای ضفدع‌ها در باغ وحش رفتند.
3. در اولین باران春، ضفدع‌ها شروع به جفت‌گیری کردند و صدای آن‌ها فضای کوهستان را پر کرد.