ضلال

کلمه "ضلال" در زبان فارسی به معنای گمراهی، انحراف از راه درست یا نادرست است. در نگارش و استفاده از این واژه، چند نکته وجود دارد:

1. هجای نوشتن: کلمه "ضلال" به صورت صحیح به همین شکل نوشته می‌شود. توجه داشته باشید که این کلمه در لغت‌نامه‌های فارسی و متون دینی به کار رفته است.

2. نحوه استفاده: این کلمه معمولاً در متون ادبی، دینی و فلسفی بکار می‌رود. به عنوان مثال: "او در مسیر حقیقت گام برمی‌داشت و از ضلال دوری می‌جست."

3. صرف و نحو: کلمه "ضلال" یک اسم است و می‌تواند به اشکال مختلف به کار رود. برای مثال: "ضلالت" (به معنی گمراهی) و دیگر مشتقات.

4. نکات نگارشی: در نگارش متون، از نثر ساده و روان استفاده کنید. برای مثال، می‌توان با استفاده از جملات کوتاه و واضح، به تأکید بر مضامین مرتبط با گمراهی یا دوری از ضلال پرداخت.

5. توجه به سیاق: در نوشتار، توجه داشته باشید که کلمه "ضلال" در سیاق‌های مختلف ممکن است معانی مختلفی بگیرد. بنابراین، معنای آن را متناسب با متن و زمینه‌ای که استفاده می‌شود، مشخص کنید.

با رعایت این نکات، می‌توانید به طور مؤثر از کلمه "ضلال" در نگارش خود استفاده کنید.

1. او به دلیل ضلالی که در زندگی‌اش وجود داشت، نتوانست به هدف‌هایش دست یابد.
2. معلم همیشه تأکید می‌کند که از ضلال و گمراهی‌ در انتخاب‌های‌مان پرهیز کنیم.
3. کتاب‌های دینی به ما کمک می‌کنند تا از ضلال و انحرافات فکری دور شویم و مسیر درست را پیدا کنیم.