ضوء

کلمه "ضوء" در زبان فارسی به معنای "نور" یا "روشنی" است و به طور خاص به نور در عربی اشاره دارد. در نگارش و استفاده از این کلمه، توجه به موارد زیر ضروری است:

1. نوشتار صحیح: کلمه "ضوء" به شکل صحیح باید با حرف علطه (ضاد) و حرف لام نوشته شود. اطمینان حاصل کنید که حروف به درستی نوشته شده‌اند.

2. استفاده در جملات: کلمه "ضوء" عمدتاً در متون علمی، فلسفی یا عرفانی استفاده می‌شود. برای مثال: "ضوء خورشید به زندگی انسان‌ها انرژی می‌بخشد."

3. به تناسب با متن: در متون ادبی و شاعری نیز می‌توان از "ضوء" به عنوان یک نماد استفاده کرد. این کلمه می‌تواند نشان‌دهنده روشنی و خبر از روزنه امید باشد.

4. قواعد نهاد و گزاره: در جملاتی که "ضوء" به عنوان فاعل یا مفعول به کار می‌رود، باید با قواعد نهاد و گزاره مطابقت داشته باشد. به عنوان مثال: "ضوء این فانوس در تاریکی قابل مشاهده است."

5. ادغام با واژه‌های دیگر: می‌توان کلمه "ضوء" را با واژه‌های دیگر ترکیب کرده و عبارات جدیدی ایجاد کرد، مانند "ضوء ماه" یا "ضوء ستارگان".

استفاده درست و به جا از کلمه "ضوء" به غنای متن شما می‌افزاید و به بیان مفهوم کمک می‌کند.

1. ضوء خورشید صبحگاهی به طبیعت زیبایی خاصی می‌بخشد.
2. در تاریکی شب، ضوء ماه نور ملایمی بر روی زمین می‌تاباند.
3. چراغ‌های خیابان ضوء کافی برای ایمنی عبور و مرور در شب را فراهم می‌کنند.