کلمه "طنبور" به صورت زیر در زبان فارسی نوشته و استفاده می‌شود:

1. نگارش: کلمه «طنبور» به همین شکل و با این املا نوشته می‌شود. این کلمه به معنای یک ساز موسیقی است که در فرهنگ‌های مختلف وجود دارد.

2. تلفظ: تلفظ صحیح این کلمه به صورت "tanboor" است.

3. قریب: در فارسی، این کلمه نام یک ساز است، بنابراین در جملات به عنوان اسم استفاده می‌شود.

4. کاربرد: در جملات می‌توان از این کلمه به شیوه‌های مختلف استفاده کرد، مثلاً: «او به نواختن طنبور علاقه دارد.»

همچنین، هنگام استفاده از کلمات و عبارات در نگارش، باید به قواعد کلی نگارش و دستور زبان توجه کرد:

• جملات باید به صورت کامل و با رعایت نشانه‌های نگارشی مثل ویرگول، نقطه و غیره نوشته شوند.
• از استخدام جملات طولانی و پیچیده پرهیز کنید تا مفهوم واضح‌تر باشد.
• اگر کلمه‌ی طنبور در متنی تخصصی یا به شکل مجازی (مانند شعر یا ادبیات) آورده شود، می‌توان به جنبه‌های بیشتری از آن در آن متن اشاره کرد.

اگر سوال خاصی در زمینه‌های مختلف دارید، خوشحال می‌شوم که بیشتر کمک کنم!

1. صدای دلنواز طنبور در مراسم عروسی، همه حاضران را مجذوب خود کرد.
2. او از کودکی به یادگیری نواختن طنبور علاقه‌مند بود و اکنون یک نوازنده ماهر شده است.
3. طنبور یکی از سازهای سنتی ایران است که در موسیقی فولکلور نقش اساسی دارد.