کلمه "طویل الذیل" به معنای "دارای دمی بلند" یا "طولانی در دمی" است و در زبان فارسی به طور خاص مورد استفاده قرار نمی‌گیرد، اما در زبان عربی به کار می‌رود. برای نگارش و استفاده درست از این عبارت در فارسی، باید به چند نکته توجه کنید:

1. نحو و صرف: این عبارت به عنوان صفت توصیفی به کار می‌رود. "طویل" به معنای "طولانی" و "ذیل" به معنای "دم" است.

2. فاصله: هنگام نوشتن این عبارت، شایسته است که بین "طویل" و "الذیل" فاصله گذاشته شود، زیرا "الذیل" یک کلمه‌ی ترکیبی است که به طویل صفت اضافه شده است.

3. نحوه‌ی نوشتار: در نگارش فارسی، معمولاً از الفبای فارسی برای نوشتن این قبیل عبارات استفاده می‌شود؛ لذا به این شکل نوشته می‌شود:

   • طویل الذیل

4. مناسبت با متن: استفاده از این گونه عبارات باید متناسب با بافت و سیاق متن باشد. اگر متن به موضوعات ادبی یا علمی بپردازد، ممکن است آرایه‌ی زبانی و ادبی جالبی به خود بگیرد.

5. معادل فارسی: در صورتی که ترجیح دهید بجای استفاده از این عبارت عربی، از زبان فارسی استفاده کنید، می‌توانید از عبارات معادل مانند "دارای دمی بلند" یا "طولانی در دم" بهره ببرید.

به‌طور کلی، همواره باید توجه کرد که در نوشتار و گفتار فارسی، چگونگی به‌کاربردن کلمات و عبارات اهمیت دارد تا درک مفهوم به‌خوبی صورت گیرد.