کلمه "عاذر" در زبان فارسی به معنای "عذر" یا "بخشایش" است و به طور خاص به عبارتی که به منظور توجیه یا بهانه آوردن برای انجام ندادن یا ناتمام گذاشتن کاری به کار می‌رود. در اینجا به بررسی قواعد نگارشی و استفاده از این کلمه می‌پردازیم:

1. نوشتار صحیح: "عاذر" به صورت صحیح نوشته می‌شود. توجه کنید که به گویش‌ها و دیکته‌های متفاوت ممکن است دقت نشود، اما در نگارش استاندارد فارسی همین شکل صحیح است.

2. جنس و شمار: "عاذر" یک اسم است و به طور معمول مذکر به کار می‌رود. اگر در جایی بخواهید از معنی عذر به معنی فاعل استفاده کنید، می‌توانید از "عاذرها" (جمع) نیز استفاده کنید.

3. ترکیب‌ها و موارد استفاده:

   • "عاذر بودن" به معنای معذور کردن کسی از انجام کاری.
   • "عاذر آوردن" به معنای توجیه کردن یا بهانه آوردن.
4. قواعد نگارشی:
   • در متون رسمی و ادبی هنگامی که از این کلمه استفاده می‌کنید، باید به قواعد کلّی نگارش توجه کنید، مانند فاصله‌گذاری مناسب و ساختار جملات.
   • در نوشتن متن‌های رسمی، مشخص کردن موضوع و فعل جملات با ساختاری شفاف اهمیت زیادی دارد.

اگر پرسش یا نیاز به اطلاعات بیشتری درباره این کلمه یا موضوعات مرتبط دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم!