استخوان

کلمه "استخوان" به عنوان اسم، معنای خاصی دارد و در زبان فارسی به سه شکل می‌تواند به کار رود: مفرد، جمع و ساخته‌های دیگر. در ادامه به برخی از قواعد و نکات نگارشی و نحوی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. مفرد و جمع:

   • مفرد: استخوان
   • جمع: استخوان‌ها (قالب جمع‌های خاص)

2. آوردن صفت:

   • می‌توان از صفات مختلف برای توصیف استخوان استفاده کرد، مانند: استخوان سفید، استخوان نازک و ...

3. قید و حروف اضافه:

   • می‌توان از استخوان به عنوان مفعول، فاعل یا با حروف اضافه مختلف استفاده کرد:
     • استخوان را شکست. (مفعول)
     • استخوان درد می‌کند. (فاعل)
     • به استخوان آسیب رسید. (حرف اضافه)

4. استفاده در ترکیبات:

   • این کلمه می‌تواند در ترکیبات مختلف به کار رود، مانند: استخوان‌بندی، استخوان‌شکنی و ...

5. تلفظ:

   • در تلفظ این کلمه باید به هجاها و حرکات صحیح توجه شود: "استخوان" [ʔestexʋɒn].
6. قواعد نگارشی:
   • در نوشتار، این کلمه باید با "ا" و "خ" صحیح نوشته شود و دقت شود که حروف بی صدای "خ" و "ن" به درستی استفاده شوند.

با این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه "استخوان" در جملات و متون خود استفاده نمایید.