جهت کپی کردن میتوانید از دکمه های Ctrl + C استفاده کنید
رویداد ها - امتیازات
×
رویداد ها - امتیازات
برای بررسی عملکرد فعالیت و امتیازات خود باید در وب سایت وارد باشید. در صورت عضویت از بخش بالای صفحه وارد شوید، در غیر این صورت از دکمه پایین، مستقیم به صفحه ثبت نام وارد شوید.
مرسوم، خوی، روایت متداول، تمرین، عمل، ممارست، ورزش، حقوق عرفی، رویه، مثال، اعتیاد، رسم وروش، خو، جامه، لباس روحانیت، روش طرز رشد
تشریح نگارشی
تشریح نگارش (هوش مصنوعی)
کلمه "عرف" در زبان فارسی دارای معانی و کاربردهای مختلفی است. در اینجا به برخی از نکات نگارشی و قواعد مرتبط با آن اشاره می‌کنیم:
معناشناسی: کلمه "عرف" به معنای دانش یا آگاهی متعارف، عادت، یا روش‌های پذیرفته‌شده در جامعه است. همچنین در برخی موارد به معنای "شناسایی" یا "آشنایی" نیز به کار می‌رود.
نحوه نوشتن: کلمه "عرف" باید به صورت صحیح و بدون هیچ گونه تغییر در املای آن نوشته شود. می‌توان گفت "عرف" به شکل زیر نوشته می‌شود:
به عنوان اسم: عرف
به عنوان فعل (در برخی مصادر): عارف، عرفان
استفاده در جملات:
عرف جامعه، رفتار و آداب آن را تعیین می‌کند.
در عرف دینی، بعضی از مسائل ممکن است به صورت متفاوتی تفسیر شوند.
قواعد نگارشی:
"عرف" باید با توجه به دستور زبان و ساختار جمله در جای مناسب خود قرار گیرد.
برای تأکید بر مفاهیم مرتبط با عرف، می‌توان از جملات توصیفی و تبیینی استفاده کرد.
نکات سجاوندی:
باید به قواعد سجاوندی (علامت‌گذاری) در جملات توجه شود. اگر کلمه "عرف" در وسط جمله بیاید، باید به نحوه ارتباط آن با دیگر عناصر جمله توجه شود.
با رعایت این نکات، می‌توان از کلمه "عرف" در متون فارسی به درستی استفاده کرد.
شناختگي، نيکويي، خوي و عادت، متداول ميان مردم 1- تداول، رسم، سنت، عادت
2- قانون
3- معروفيت شرع custom, tradition, practice, common law, praxis, civil law, consuetude, habit, secular law, temporal law عرف، عادة، رسوم جمركية، جمرك، زبون، شيمة، الزبانة معاملة المستهلك، مخصص مرسوم، خوی، روایت متداول، تمرین، عمل، ممارست، ورزش، حقوق عرفی، رویه، مثال، اعتیاد، رسم وروش، خو، جامه، لباس روحانیت، روش طرز رشد
تشریح نگارش (هوش مصنوعی)
کلمه "عرف" در زبان فارسی دارای معانی و کاربردهای مختلفی است. در اینجا به برخی از نکات نگارشی و قواعد مرتبط با آن اشاره می‌کنیم:
معناشناسی: کلمه "عرف" به معنای دانش یا آگاهی متعارف، عادت، یا روش‌های پذیرفته‌شده در جامعه است. همچنین در برخی موارد به معنای "شناسایی" یا "آشنایی" نیز به کار می‌رود.
نحوه نوشتن: کلمه "عرف" باید به صورت صحیح و بدون هیچ گونه تغییر در املای آن نوشته شود. می‌توان گفت "عرف" به شکل زیر نوشته می‌شود:
به عنوان اسم: عرف
به عنوان فعل (در برخی مصادر): عارف، عرفان
استفاده در جملات:
عرف جامعه، رفتار و آداب آن را تعیین می‌کند.
در عرف دینی، بعضی از مسائل ممکن است به صورت متفاوتی تفسیر شوند.
قواعد نگارشی:
"عرف" باید با توجه به دستور زبان و ساختار جمله در جای مناسب خود قرار گیرد.
برای تأکید بر مفاهیم مرتبط با عرف، می‌توان از جملات توصیفی و تبیینی استفاده کرد.
نکات سجاوندی:
باید به قواعد سجاوندی (علامت‌گذاری) در جملات توجه شود. اگر کلمه "عرف" در وسط جمله بیاید، باید به نحوه ارتباط آن با دیگر عناصر جمله توجه شود.
با رعایت این نکات، می‌توان از کلمه "عرف" در متون فارسی به درستی استفاده کرد.
لام تا کام نسخه صفحه کلید نیز راه اندازی شده است. شما با استفاده از کلیدهای موجود بر روی صفحه کلید دستگاهتان می توانید با وب سایت ارتباط برقرار کنید. لیست کلید های میانبر
