کلمه "عسلی" از دو بخش تشکیل شده است: "عسل" و پسوند "ی". این واژه به رنگ عسل و یا ویژگی‌های مرتبط با آن اشاره دارد. در زیر به توضیحاتی در مورد قواعد نگارشی و کاربردی این کلمه پرداخته می‌شود:

1. مکان استفاده: "عسلی" معمولاً به عنوان صفت برای توصیف رنگ اشیاء، مانند لباس‌ها، رنگ دیوار، مو و غیره به کار می‌رود. به عنوان مثال: "رنگ دیوار عسلی است."

2. حالت نوشتاری: "عسلی" به صورت پیوسته و بدون فاصله نوشته می‌شود. بین "عسل" و "ی" نباید فاصله‌ای وجود داشته باشد.

3. تلفظ: در هنگام تلفظ این کلمه، "ع" باید به خوبی ادا شود و "ی" در انتهای کلمه به صورت ملایم و بدون کشیدگی تلفظ گردد.

4. جمع بستن: برای جمع بستن صفت‌های این‌چنینی معمولاً از پسوندهای جمع استفاده می‌شود. به عنوان مثال: "رنگ‌های عسلی".

5. سایر موارد: در متون رسمی و نگارش نوشته‌های ادبی، توجه به آهنگ و لحن نیز اهمیت دارد و ممکن است برای ایجاد تنوع از عبارات مختلفی مانند "رنگی به رنگ عسل" استفاده شود.

به‌طور کلی، "عسلی" یک صفت رنگی است که در زبان فارسی کاربرد گسترده‌ای دارد و در جملات به سادگی به کار می‌رود.

1. رنگ پارچه‌ی جدیدم عسلی است و خیلی خوشمزه به نظر می‌رسد.
2. من به دسرهایی که با عسل عسلی تهیه می‌شوند، علاقه زیادی دارم.
3. در فصل پاییز، برگ‌های درختان به رنگ عسلی تبدیل می‌شوند و زیبایی خاصی به طبیعت می‌بخشند.