کلمه "عشرت کردن" به معنای خوشگذرانی، لذت بردن یا گذرانیدن زندگی به شیوه‌ای شاد و خوش است. بررسی قواعد فارسی و نگارشی آن به لحاظ دستور زبان و کاربردهای متن:

1. قالب واژه: "عشرت کردن" یک عبارت فعلی است که از اسم "عشرت" و فعل "کردن" تشکیل شده است.

2. نوع فعل: فعل "کردن" به عنوان فعل حرکتی در اینجا به کار رفته و بیانگر انجام عمل "عشرت" است.

3. نحوه استفاده: این عبارت می‌تواند به صورت جملات مختلف مورد استفاده قرار گیرد. به عنوان مثال:

   • "او به مسافرت رفت تا عشرت کند."
   • "در جمع دوستان، ما معمولاً عشرت می‌کنیم."

4. قواعد نگارشی:

   • در استفاده از "عشرت کردن" به عنوان فعل، باید دقت کرد که در جملات به درستی صرف شود و زمان‌های مختلف فعل در نظر گرفته شود.
   • معمولاً این کلمه در متون غیررسمی و محاوره‌ای به کار می‌رود و در متون رسمی ممکن است جایگزین‌های دیگری داشته باشد.
5. نکات معنایی و فرهنگی: "عشرت کردن" به فرهنگ خوشگذرانی و لذت بردن از زندگی اشاره دارد و ممکن است در متون ادبی و شعر نیز به وفور دیده شود.

در کل، "عشرت کردن" یک عبارت رایج و قابل قبول در زبان فارسی است که می‌توان با رعایت قواعد دستوری و نگارشی از آن به درستی استفاده کرد.