عبارت «علیهم السلام» یک عبارت عربی است که به معنای «بر ایشان سلام» است و به‌طور خاص برای ادای احترام به پیامبران و ائمّه‌ی معصومین در متون اسلامی به کار می‌رود. در نوشتن و استفاده از این عبارت در متن فارسی، چند نکته‌ی نگارشی و قواعد متداول وجود دارد:

1. استفاده از علامت سجاوندی: معمولاً عبارت «علیهم السلام» به‌صورت جدا از متن نوشته می‌شود و در پایان نام پیامبران یا ائمّه استخدام می‌شود. به‌طور مثال:

   • «حضرت علی (علیهم السلام)»

2. نوشتن به‌صورت کامل یا مخفف: در موارد معنایی، بهتر است از هر دو شکل کامل و مخفف (как: «ع») استفاده کرد. به‌طور مثال، در ابتدا ممکن است اشاره به حضرت علی با استفاده از «علی بن ابی‌طالب (علیهم السلام)» یا بعدها در متن با «علی (ع)» انجام شود.

3. توجه به رعایت احترام: هنگام استفاده از «علیهم السلام»، باید توجه داشته باشید که این عبارت نشان‌دهنده احترام و ارادت به آن بزرگواران است، پس رعایت آداب نوشتاری و احترام در کنار این عبارت بسیار مهم است.

4. تفاوت در استفاده: برای ائمّه‌ و پیامبران مختلف می‌توان از این عبارت استفاده کرد، مانند «محمد (صلی الله علیه و آله)» یا «فاطمه الزهرا (سلام الله علیها)».

5. اجتناب از حذف: در متون رسمی یا دینی، حذف این عبارت غیرمتعارف است و باید به صورت کامل در کنار نام شخص آورده شود.

در کل، استفاده از عبارت «علیهم السلام» در متون فارسی باید با دقت و احترام انجام شود تا بتوان نمایانگر ارادت و احترام به شخصیت‌های موردنظر بود.