کلمه "عور" در زبان فارسی به معنای نقص یا عیبی در دیدن و بینایی به کار می‌رود. البته توجه داشته باشید که این کلمه در برخی از متون دینی و فقهی نیز به معنای «کسی که دوجنسی باشد» استفاده می‌شود.

در نگارش این کلمه برخی نکات وجود دارد که باید رعایت شود:

1. نگارش صحیح: کلمه "عور" به همین شکل نوشته می‌شود و هیچ گونه دگرگونی در شکل نوشتاری آن وجود ندارد.

2. فاصله‌گذاری: اگر کلمه "عور" در جمله‌ای قرار گیرد، باید در زمینه کاراکترهای قبل و بعد از آن دقت شود تا از نظر نگارشی صحیح باشد.

3. علامت‌گذاری: در مواقعی که به کلمه "عور" اشاره می‌شود، استفاده از ویرگول یا سایر علائم نگارشی همچون نقطه و پرسش علامت‌گذاری می‌تواند به شفاف‌تر شدن بیان کمک کند.

4. تلفظ: برای تلفظ صحیح "عور"، به‌ طور کلی باید "ع" را به صورت غلیظ و "ور" را به صورت استاندارد تلفظ کرد.

اگر سوال دیگری دارید یا نیاز به اطلاعات بیشتری دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم!

1. عور بادشکن درختان را در باغ به زیبایی می‌رقصاند.
2. با نزدیک شدن شب، عور در آسمان به آرامی درخشید.
3. صدای عور دریا به گوش می‌رسید و حس آرامش را به من منتقل می‌کرد.