کلمه "عیسی" در زبان فارسی به چند نکته نگارشی و قواعد زبانی مربوط می‌شود:

1. نگارش: کلمه "عیسی" به صورت "عیسی" نوشته می‌شود و معمولاً به عنوان نام یک شخصیت مذهبی شناخته می‌شود. در نوشتار رسمی، باید دقت شود تا به درستی نوشته و خوانده شود.

2. نقطه‌گذاری: در جملات، "عیسی" باید به طور صحیح و در مکان صحیح نقطه‌گذاری شود. معمولاً در یک جمله، بعد از نام شخصیت‌های مذهبی و تاریخی، می‌توان از ویرگول استفاده کرد.

3. حروف بزرگ: در آغاز جملات یا در موارد خاص، نام "عیسی" معمولاً با حرف اول بزرگ (اینگونه: "عیسی") نوشته می‌شود.

4. مفرد و جمع: "عیسی" به عنوان یک اسم خاص، همیشه به صورت مفرد استفاده می‌شود، و در حالت جمع نمی‌آید مگر با افزودن دنبالۀ خاصی مثل "ها" (که در این مورد غیر رایج است).

5. تطابق با ساختار جملات: در جمله‌سازی، باید دقت شود که "عیسی" به عنوان فاعل، مفعول یا اسم مورد استفاده قرار گیرد و با دیگر اجزای جمله هماهنگی داشته باشد.

مثال جملات:

• "عیسی در تاریخ به عنوان یک پیامبر شناخته می‌شود."
• "درس‌های عیسی برای بسیاری الهام‌بخش است."

با رعایت این نکات، می‌توان از نگارش درست و صحیح کلمه "عیسی" و استفاده درست از آن در جملات اطمینان حاصل کرد.

1. عیسی در تاریخ ادیان به عنوان یک پیامبر بزرگ شناخته می‌شود.
2. داستان‌های زندگی عیسی در کتاب‌های مقدس مختلف روایت شده است.
3. مردم زیادی به آموزه‌های عیسی و پیام‌های او در مورد محبت و بخشش اعتقاد دارند.