کلمه «استغفرالله» در زبان فارسی به معنای طلب آمرزش از خداوند است و به‌طور معمول در متون دینی و مذهبی استفاده می‌شود. در نگارش این کلمه، نکات زیر قابل توجه است:

1. نحوه نگارش: این کلمه به شکل یک کلمه نوشته می‌شود و معمولاً به صورت «استغفرالله» (با حروف جدا) یا «استغفر الله» (با فاصله) نوشته می‌شود. برای نگارش رسمی‌تر، فرم دوم معمول‌تر است.

2. ویرگول و نشانه‌گذاری: در متن‌های رسمی و ادبی، ممکن است در صورتی که بخواهید جمله را ادامه دهید یا نکته دیگری را بیان کنید، از ویرگول یا نقطه استفاده کنید.

3. شیوه‌های استفاده: معمولاً این کلمه در جملات با مضامین توبه و درخواست آمرزش به کار می‌رود. به عنوان مثال:

   • «من همیشه می‌گویم استغفرالله از گناهانم.»

4. تلفظ: در گفتار، تلفظ صحیح آن «اَستغفِرُ الله» است که در جاهای مختلف ممکن است به شکل‌های مختلف تلفظ شود.

5. محل استفاده: این کلمه در متون دینی، ادعیه و دعاها و همچنین در سخنرانی‌ها و گفتارهای مذهبی برای بیان توبه و استغفار استفاده می‌شود.

با رعایت این نکات می‌توانید به درستی و به زیبایی از کلمه «استغفرالله» در نوشتار و گفتار خود بهره ببرید.

1. بعد از هر اشتباه، به یاد آوری کلمات "استغفرالله" می‌تواند آرامش‌بخش باشد.
2. او با صدای بلند گفت: "استغفرالله" و از خداوند طلب forgiveness کرد.
3. در لحظه‌های دشوار زندگی، همیشه می‌توان به یاد خدا گفت: "استغفرالله".