کلمه "استفتا" به معنای درخواست فتوا و نظر علمی است و در زبان فارسی در زمینه‌های دینی و فقهی به‌کار می‌رود. به‌طور کلی، هنگام نگارش و استفاده از این کلمه، می‌توان به نکات زیر توجه کرد:

1. رایج بودن استفاده: کلمه "استفتا" بیشتر در متون دینی و فقهی کاربرد دارد و باید در زمینه مناسب به‌کار رود.

2. نحوه‌ی نگارش:

   • کلمه "استفتا" به صورت زیر نوشته می‌شود: استفتا
   • این کلمه به‌عنوان اسم و مصدر به‌کار می‌رود و به دنبال آن می‌توان از جمله‌هایی مانند "استفتا کنیم" یا "استفتا کرده‌ام" استفاده کرد.

3. ساختار جمله:

   • هنگامی که از "استفتا" استفاده می‌کنید، بهتر است در جمله به وضوح بیان کنید که موضوع استفتا چه چیزی است. به عنوان مثال: "من درباره مسأله‌ای مذهبی استفتا کردم."

4. نگارش صحیح:

   • از لحاظ نگارش و املای کلمه، دقت کنید که به صورت صحیح و بدون اشتباه تایپی نوشته شود.
5. ارجاع به منابع:
   • در متن‌های جدی، اگر به فتوای خاصی ارجاع می‌دهید، می‌توانید منابع معتبر و مراجع مربوطه را ذکر کنید.

به‌طور کلی، کلمه "استفتا" با رعایت این نکات می‌تواند به‌درستی در متون مختلف به‌کار رود.

1. برای حل مسائل شرعی خود، به دفتر مرجع تقلید مراجعه کرده و از ایشان استفتا کردم.
2. در جلسه پرسش و پاسخ، به یکی از علمای دین استفتا کردم که آیا روزه گرفتن در بیماری مجاز است یا نه.
3. در کتاب فقهی جدید، به چندین استفتا در مورد مسائل روزمره پاسخ داده شده است.