در زبان فارسی، هر دو کلمه "غرض" و "مرض" معانی خاصی دارند و به طور کلی در محاورات و نوشته‌ها به کار می‌روند. در اینجا به بررسی قواعد نگارشی و کاربردی این دو کلمه می‌پردازیم:

غرض:

1. تعریف: به معنی هدف، منظور یا مقصود است.
2. قواعد نگارشی:
   • هنگام استفاده از این کلمه به صورت یک عبارت یا جمله، باید دقت کنید که با کلمات درست ترکیب شود.
   • مثال: "غرض من از این صحبت‌ها روشنی بخشیدن به موضوع است."

مرض:

1. تعریف: به معنی بیماری یا ناخوشی است و در برخی موارد به معنی مشکل یا دردسر نیز به کار می‌رود.
2. قواعد نگارشی:
   • این کلمه معمولاً در بافت‌های پزشکی و بهداشتی استفاده می‌شود، اما در محاورات روزمره نیز ممکن است به کار رود.
   • مثال: "او به مرضی مبتلا شده است که نیاز به درمان دارد."

نکات دیگر:

• ترکیب: ممکن است این دو کلمه همراه با فعل "داشتن" به کار رود. به عنوان مثال:
  • "او غرضی از این کار دارد."
  • "این فرد مرضی جدی دارد."
• لحن و معنا: توجه داشته باشید که لغات "غرض" و "مرض" ممکن است در معنای کنایی نیز استفاده شوند.

در نهایت، استفاده صحیح از این دو کلمه بستگی به زمینه و مفهوم جمله دارد و باید به معنای دقیق و بستر کلام توجه شود.