عبارت "استقرار پیدا کردن" ترکیبی است از یک فعل (پیدا کردن) و یک اسم (استقرار). در بررسی این عبارت از نظر قواعد فارسی و نگارشی، می‌توان به نکات زیر اشاره کرد:

1. ترکیب واژه‌ها: "استقرار" به معنای نشستن یا قرار گرفتن در جایی است و "پیدا کردن" به معنای کسب یا به دست آوردن می‌باشد. در این ترکیب، معنا به نوعی از فرایند ایجاد یک وضعیت پایدار اشاره دارد.

2. فعل: در ساختار جمله، فعل "پیدا کردن" به عنوان فعل اصلی استفاده می‌شود و معمولاً به صورت ماضی یا مضارع صرف می‌شود، مانند "استقرار پیدا کرد" یا "استقرار پیدا می‌کند".

3. نگارش: در نوشتار باید به فاصله‌گذاری توجه کرد. این عبارت باید بدون فاصله یا شکاف نوشته شود: "استقرار پیدا کردن".

4. معناشناسی: معمولاً این عبارت به معنای ایجاد یک وضعیت پایدار، تثبیت یا قرار گرفتن در یک موقعیت خاص به کار می‌رود.

5. جملات حاوی عبارت: هنگام استفاده از این عبارت در جملات، می‌توانید به توجه به زمینه، از عبارات مختلف استفاده کنید. مثلاً:
   • "با تلاش‌های مستمر، استقرار پیدا کرد."
   • "این ساختار جدید نیاز به زمان دارد تا به طور کامل استقرار پیدا کند."

با توجه به این نکات، می‌توانید از عبارت "استقرار پیدا کردن" به درستی در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.