کلمه "استوانه" در زبان فارسی به معنای شکل هندسی سه بعدی است که دارای دو دایره موازی در دو انتها و سطحی منحنی است. در اینجا به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نحوه نوشتن: "استوانه" به صورت پیوسته و بدون فاصله نوشته می‌شود.

2. تسمیه و کاربرد: در متون علمی و ریاضی، این واژه به طور گسترده‌ای برای توصیف اشکال هندسی، در فیزیک برای توصیف سیالات و در مهندسی برای بیان حجم و مساحت استفاده می‌شود.

3. مفرد و جمع:

   • مفرد: استوانه
   • جمع: استوانه‌ها

4. صفت و نهاد: می‌توان از این کلمه به عنوان صفت نیز استفاده کرد، مانند "استوانه‌ای".

5. نکات دستوری:

   • هنگام به کار بردن کلمه "استوانه" در جمله، باید به هماهنگی آن با اسم‌ها و افعال دیگر توجه کرد.
   • به عنوان مثال: “حجم استوانه با فرمول ( V = \pi r^2 h ) محاسبه می‌شود.”
6. حروف اضافه:
   • از این کلمه می‌توان با حروف اضافه مختلف استفاده کرد، مانند "در استوانه"، "نسبت به استوانه"، "از استوانه".

با رعایت این نکات، می‌توان به درستی و به شیوه‌ای استاندارد از کلمه "استوانه" در نوشتارهای فارسی استفاده کرد.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "استوانه" در جمله آورده شده است:

1. استوانهی چوبی که در دست داشت، برای ساختن یک ساز موسیقی به کار می‌رفت.
2. معلم در کلاس علوم یک استوانه شفاف را پر از آب کرد تا تأثیر فشار را نشان دهد.
3. ما یک استوانه بزرگ از فلز برای نگهداری مواد شیمیایی خریدیم.
4. در هندسه، مساحت سطح یک استوانه برابر است با جمع مساحت دو قاعده و مساحت جانبی آن.
5. برای نیازهای تزئینی، ما چند استوانه رنگی را به عنوان دکوری در اتاق نشیمن قرار دادیم.

اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید یا موضوع خاصی مد نظر شماست، لطفاً بفرمایید!