کلمه "استیفاء" در زبان فارسی به معنای به دست آوردن یا استفاده کامل از چیزی است. این کلمه در زمینه‌های مختلفی به کار می‌رود، از جمله در حقوق، اقتصاد و مباحث اجتماعی. در نگارش این واژه، توجه به چند نکته ضروری است:

1. املا و تلفظ: کلمه "استیفاء" با "است" و "ی" و "فاء" نوشته می‌شود، و به صورت "استیفاء" تلفظ می‌شود.

2. نوع فعل: این واژه به عنوان اسم و همچنین در قالب فعل به کار می‌رود. در صورت استفاده در قالب فعل، می‌توان به عنوان "استیفا کردن" از آن استفاده کرد.

3. قواعد نگارشی:

   • در متون رسمی، از "استیفاء" به عنوان یک اصطلاح تخصصی با دقت استفاده شود.
   • هماهنگی در استفاده از واژه‌های هم‌خانواده مانند "استیفا"، "استیفای حقوق"، و "استیفای مزایا" باید رعایت شود.
4. استفاده در جملات:
   • از "استیفاء" می‌توان در جملات به شکل‌های متفاوت استفاده کرد. برای مثال: "او به استیفاء کامل حقوق خود دست یافت."

با رعایت این اصول، می‌توانید از کلمه "استیفاء" به درستی و به صورت مؤثر در نوشته‌های خود بهره ببرید.

در اینجا چند مثال برای کلمه "استیفاء" در جملات مختلف آورده‌ام:

1. برای دریافت چک حقی که داشتم، نیاز به استیفاء مطالباتم از شرکت مربوطه داشتم.
2. در قانون، فرآیند استیفاء حقوق شهروندی به دقت تعیین شده است.
3. او بعد از استیفاء حق و حقوق خود، احساس آرامش بیشتری کرد.
4. استیفاء دانش و آگاهی از منابع معتبر، می‌تواند به پیشرفت فرد کمک کند.
5. در پایان جلسه، رئیس تاکید کرد که استیفاء درخواست‌ها باید در زمان مقرر انجام شود.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید یا موضوع خاصی مدنظرتان است، لطفاً بفرمایید.