کلمه «فلا» که به معنای "ناچیز، بی ارزش" یا "هیچ‌گونه" در فارسی استفاده می‌شود، از نظر قواعد فارسی و نگارشی چند نکته دارد:

1. جایگاه کلمه در جمله: «فلا» معمولاً در جملات منفی یا در بیان عدم وجود یک چیز به کار می‌رود. به عنوان مثال: «من فلا اطلاعاتی در این زمینه ندارم.»

2. شیوه نگارش و تلفظ: این کلمه به صورت «فلا» نوشته می‌شود و به صورت /faˈlæ/ تلفظ می‌گردد.

3. استفاده در متون رسمی و غیررسمی: این کلمه در متون غیررسمی بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد و ممکن است در متون رسمی کمتر به کار رود.

4. ترکیبات: «فلا» می‌تواند با دیگر کلمات ترکیب شود، مانند: «فلا خبر»، «فلا ارزش»، و غیره، که در این حالت معنای آن به مفهوم عدم اطلاعات یا عدم ارزش اشاره دارد.

5. قواعد نحوی: در ترکیب با دیگر واژه‌ها، باید به توافق فاعل و فعل و سایر عناصر جمله توجه کرد.

به یاد داشته باشید که استفاده از واژگان باید به تناسب با متن و مفهوم کلی آن انجام شود تا اثرگذاری بیشتری داشته باشد.