کلمه "فیلمبرداری" در زبان فارسی به معنای عمل ضبط تصویر و صدا برای تولید فیلم یا ویدئو است. برای استفاده صحیح از این کلمه و نگارش آن، چند نکته وجود دارد:

1. نوشتار صحیح: واژه "فیلمبرداری" به صورت یک کلمه نوشته می‌شود و نیازی به فاصله یا جدا کردن اجزا ندارد.

2. تلفظ: این کلمه به صورت "فیلم-بر-داری" تلفظ می‌شود و باید توجه داشت که تلفظ صحیح آن اهمیت دارد.

3. کاربرد در جملات: این کلمه می‌تواند به عنوان اسم یا در ترکیب با افعال و صفات استفاده شود. به عنوان مثال:

   • "فیلمبرداری این فیلم بسیار حرفه‌ای انجام شده است."
   • "او در فیلمبرداری پروژه‌های سینمایی تجربه دارد."

4. توجه به قواعد نگارشی: هنگام استفاده از "فیلمبرداری" در متون، باید به قواعد نگارشی دیگر مانند نقطه‌گذاری، حروف بزرگ و کوچک و ترکیب جملات نیز توجه کنید.

5. توجه به واژه‌های هم‌خانواده: می‌توانید از واژه‌های هم‌خانواده مانند "فیلمبردار" (کسی که عمل فیلمبرداری را انجام می‌دهد) و "فیلمبرداری حرفه‌ای" (فیلمبرداری با استفاده از تجهیزات و تکنیک‌های پیشرفته) استفاده کنید.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "فیلمبرداری" به‌طور صحیح و مؤثر در نوشته‌های خود استفاده کنید.

1. فیلمبرداری این مستند در طبیعت بکر و زیبای ایران انجام شد.
2. گروه فیلمبرداری برای ضبط صحنه‌های جدید به یک مکان تاریخی سفر کردند.
3. مهارت‌های فیلمبرداری من به لطف دوره‌های آموزشی که شرکت کردم، به طرز چشم‌گیری بهبود یافته است.