کلمه "قبل التاریخ" در زبان فارسی به معنای "پیش از تاریخ" یا "زمان قبل از اختراع نوشتار" است و به دوره‌هایی از تاریخ بشر اشاره دارد که هیچ گونه مدارک مکتوبی از آن‌ها به‌جای نمانده است. در نگارش این عبارت، چند نکته وجود دارد که باید رعایت شود:

1. نوشتن به شکل درست: در نگارش فارسی، معمولاً عبارت "قبل از تاریخ" به صورت کامل و به طور صحیح‌تر نوشته می‌شود. بنابراین، معادل رایج‌تر و مناسب‌تر "قبل از تاریخ" است.

2. جدا یا متصل نوشتن: اگر شما قصد دارید از این عبارت به عنوان یک اصطلاح خاص استفاده کنید، بهتر است که از آن به صورت کتابی و با رعایت قواعدی چون سپردن فضا بین کلمات استفاده کنید.

3. استفاده از اعراب گذاری: اگر نیاز باشد می‌توانید از اعراب گذاری نیز استفاده کنید، به‌ویژه در متون ادبی یا تخصصی.

4. شیوه نگارشی: در نگارش رسمی‌تر، سعی کنید از لغات ساده و مفهوم استفاده کنید تا خوانایی متن حفظ شود.

5. پیوستگی معنایی: در خصوص استفاده از این عبارت در جملات، توجه کنید که باید مفهوم و ارتباط آن با متن دیگر روشن باشد.

به طور کلی، استفاده درست از زبان و رعایت قواعد نگارشی به شفافیت و فهم بهتر متن کمک می‌کند.