کلمه "قدسی" در زبان فارسی به معنای "مقدس" یا "الهی" است و به عنوان یک صفت به کار می‌رود. برای استفاده صحیح از این کلمه، چند نکته نگارشی و قاعده‌ای وجود دارد:

1. نقطه‌گذاری: کلمه "قدسی" بر اساس قواعد زبان فارسی باید به درستی نوشته شود و در جمله‌های مختلف باید به صورت صحیح و با توجه به ساختار جمله به کار رود. به عنوان مثال: "این مکان قدسی است."

2. فعل‌ها و جملات: وقتی "قدسی" به عنوان صفت به کار می‌رود، باید با اسم مرتبط باشد و معمولاً در جملات توصیفی استفاده می‌شود. به عنوان مثال: "کتاب‌های قدسی در دسترس عموم قرار دارند."

3. ترکیب‌ها: کلمه "قدسی" می‌تواند با دیگر کلمات ترکیب شود. به عنوان نمونه: "اندیشه‌های قدسی" یا "مکان قدسی".

4. مشتقات: "قدسی" می‌تواند به اشکال مختلفی، مثل "قدسیت" (مقدس بودن) و "قدسیان" (افراد مقدس)، در بیاید.

5. نوشتار و املاء: این کلمه به‌صورت صحیح "قدسی" و با "ق" و "د" نوشته می‌شود و باید از اشتباهاتی مانند "قدس" (که به معنای یک مکان خاص است) پرهیز شود.

در نهایت، در استفاده از کلمه "قدسی"، توجه به معنی و بافت جمله اهمیت دارد تا پیام درست و واضح منتقل شود.

1. کوه‌های قدسی در دل طبیعت، احساس آرامش و روحانیتی خاص به انسان منتقل می‌کنند.
2. در کتاب‌های مقدس، واژه‌های قدسی بسیاری وجود دارد که به عمق ارتباط انسان با خدا اشاره دارد.
3. آرامگاه‌های قدسی در فرهنگ ما همواره مورد احترام و ارادت قرار دارند و بازدیدکنندگان زیادی را جذب می‌کنند.