کلمه "قرض" در زبان فارسی به عنوان یک اسم و به معنای پول یا چیزی است که به امانت داده می‌شود و معمولاً باید در آینده بازگردانده شود. در استفاده از این کلمه و نگارش صحیح آن، نکاتی وجود دارد که به شرح زیر است:

۱. املای صحیح

• "قرض" به صورت صحیح با "ق" و "ض" نوشته می‌شود و شکل‌های دیگری نظیر "قرضی" نیز می‌تواند به عنوان صفت استفاده شود.

۲. استفاده در جملات

• "قرض" معمولاً به عنوان اسم می‌آید و می‌توان آن را در جملات به کار برد:
  • مثال: "من برای خرید کتاب به دوستم قرض گرفتم."

۳. کاربردهای مختلف

• "قرض" می‌تواند در زمینه‌های مالی به کار رود، مانند "قرض گرفتن" یا "قرض دادن". به همین دلیل بهتر است به کاربردهای مختلف و نحوه استفاده از آن؛ در زمینه‌های مختلف آگاه باشید.

۴. نکات نگارشی

• وقتی "قرض" در جملات استفاده می‌شود، باید به ساختار جملات و قواعد دستوری توجه کنید. مثلاً:
  • "او از من قرض خواست." (فاعل + فعل + مفعول)

۵. اصطلاحات مرتبط

• "قرض الحسنه" به معنای قرض بدون بهره است که در برخی مواقع به کار می‌رود.

۶. نقطه‌گذاری

• دقت کنید که در جملات، اگر "قرض" در آخر جمله بیفتد، باید حتماً با علامت نگارشی مناسب پایان یابد:
  • مثال: "من هیچ وقت از کسی قرض نمی‌گیرم."

با رعایت این نکات می‌توان از کلمه "قرض" به نحو صحیح و مؤثر در نوشتار و گفتار فارسی استفاده کرد.

1. برای خرید لپ‌تاپ جدید، مجبور شدم قرض بگیرم تا هزینه‌هایم را تأمین کنم.
2. دوستانم همیشه به من پیشنهاد می‌دهند که از آنها قرض بگیرم، اما من ترجیح می‌دهم خودم از پس هزینه‌هایم برآیم.
3. وقتی توانستم قرضم را پس بدهم، احساس راحتی و آرامش زیادی کردم.