کلمه "قره" در زبان فارسی به معنای "سیاه" یا "تیره" است و معمولاً در ترکیب‌های خاصی به کار می‌رود. در اینجا نکات نگارشی و قواعدی که باید در استفاده از این کلمه رعایت کنید، آورده شده است:

1. استفاده در ترکیبات: "قره" معمولاً به عنوان پیشوند در ترکیب‌ها به کار می‌رود، مانند "قره‌چک" (پرنده‌ای) یا "قره‌نبوت" (نباتی) که به اشیاء یا موجودات خاص اشاره دارد.

2. جدا نویسی: در ترکیب‌های خاص، "قره" ممکن است به صورت جدا نوشته شود یا به همراه کلمه بعدی به صورت ملحق. به عنوان مثال: "قره‌ماند" (مانده) و "قره‌کد" (درجه).

3. تایپ و املای صحیح: در تایپ این کلمه، باید دقت شود که "ق" و "ر" به درستی نوشته شوند و "ه" در انتهای آن به درستی قرار گیرد.

4. جنسیت و تعداد: "قره" به صورت مفرد و در جنسیت مذکر به کار می‌رود. در صورت جمع کردن باید به قواعد جمع‌سازی توجه شود.

5. استفاده در ادب و شعر: در شعر و ادب فارسی، "قره" ممکن است به مفاهیم نمادین و استعاری نیز اشاره کند، به ویژه در توصیف ویژگی‌های خاص اشیاء و موجودات.

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه "قره" در نگارش‌های فارسی خود استفاده کنید.

البته! در اینجا سه جمله با کلمه "قره" آورده شده است:

1. قره‌قوروت یکی از تنقلات محبوب در برخی از مناطق ایران است که از دوغ تهیه می‌شود.
2. در حاشیه رودخانه قره‌اوزن، مناظر زیبایی وجود دارد که گردشگران را به خود جذب می‌کند.
3. در قله کوه قره‌داغ، برف‌ها هنوز هم بر روی قله باقی مانده‌اند و چشم‌انداز زیبایی ایجاد کرده‌اند.