قوه

کلمه "قوه" در زبان فارسی دارای معانی مختلفی است و به عنوان اسم، در چند مورد کاربرد دارد. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. استفاده در متن:

   • "قوه" به معنای قدرت یا توانایی است. مثلاً: "قوه تخیل" به معنای قدرت خیال‌پردازی یا "قوه قضائیه" به معنای نهاد حاکمیتی که وظیفه قضاوت را بر عهده دارد.

2. نوشتار صحیح:

   • شکل صحیح نوشتاری این کلمه "قوه" است و به هیچ عنوان نباید به صورت "قواه" نوشته شود.

3. قواعد جمع ساختن:

   • جمع "قوه" به صورت "قوا" است. به عنوان مثال: "قوا و امکانات" یا "قواهای انسانی".

4. استفاده در اصطلاحات:

   • "قوه" در اصطلاحات مختلف به کار می‌رود، مانند قوه در علم فیزیک، که به نیرویی اطلاق می‌شود که بر اجسام تأثیر می‌گذارد.

5. نکات نگارشی:

   • وقتی "قوه" در متن به کار می‌رود، باید به نقش آن در جمله توجه کرد که اسم، صفت، یا بخشی از عبارت باشد.
6. ویتای غالب:
   • "قوه" می‌تواند به طور مجاز برای بیان قدرت و توانایی‌های روانی یا جسمی به کار رود.

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی و به صورت دقیق‌تر از کلمه "قوه" در نگارش‌های خود استفاده کنید.