کلمه «قیل و قال» در زبان فارسی به معنای گفت‌وگو، شور و جنجال و بعضاً به معنای شایعات و بحث‌های بی‌فایده مورد استفاده قرار می‌گیرد. در مورد قواعد فارسی و نگارشی برای این عبارت، نکات زیر قابل توجه است:

1. نحوه نوشتن: عبارت «قیل و قال» باید به همین صورت و با فاصله بین کلمات نوشته شود. این دو کلمه در کنار هم به عنوان یک عبارت ثابت تلقی می‌شوند.

2. استفاده از «قید و قال»: در برخی متون، ممکن است به اشتباه از «قید و قال» استفاده شود که نادرست است. شکل صحیح «قِل و قال» است.

3. نحوه تلفظ: این عبارت به صورت "qeyl o qāl" تلفظ می‌شود و در مکالمات و نوشتار باید به این نحوه ادائ شود.

4. قواعد دستوری: این عبارت به عنوان یک ترکیب مصدری عمل می‌کند و معمولاً به عنوان اسم استعمال می‌شود. برای مثال: "در آن جلسه، قیل و قال زیادی بر پا بود."

5. استفاده در جملات: می‌توان این عبارت را به عنوان نام یک وضعیتی به کار برد، مانند: "آن‌ها در حین مذاکره، قیل و قال زیادی کردند."

با رعایت این نکات، می‌توانید از عبارت «قیل و قال» به طور صحیح و موثری در متون خود استفاده کنید.

1. در مراسم عروسی، قیل و قال مهمانان به اوج خود رسیده بود و همه در حال شادی و رقص بودند.
2. صدای قیل و قال بچه‌ها در حیاط باعث شد که مادر بخواهد کمی آرامش برقرار کند.
3. در بازار شلوغ، قیل و قال فروشندگان و خریداران فضا را پر کرده بود و هر کس سعی داشت بیشتر جلب توجه کند.