کلمه "کارت" در زبان فارسی می‌تواند به معانی مختلفی اشاره داشته باشد و به نوع نوشتار و گرامر خاصی نیاز دارد. در اینجا به برخی از قواعد فارسی و نگارشی مربوط به این کلمه اشاره می‌شود:

1. نویسه و املاء:

   • کلمه "کارت" به معنی «کارتی که برای شناسایی، اعتبار یا استفاده در خدمات مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد» به صورت صحیح همانند نوشته می‌شود: کارت.
   • این کلمه به دو صورت مختلف می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد: به عنوان اسم و به عنوان فعل مرکب.

2. نحوه استفاده در جملات:

   • "کارت" می‌تواند به عنوان یک اسم با فعل به کار رود: «من کارت را در کیفم گذاشتم».
   • همچنین می‌توان از آن به عنوان مضاف به مضاف‌الیه استفاده کرد: «کارت اعتباری، کارت شناسایی».

3. نقطه‌گذاری:

   • در جملاتی که "کارت" به عنوان اسم به کار می‌رود، نیاز به نقطه‌گذاری خاصی نیست، اما اگر بخواهید جمله‌ای توصیفی بسازید، باید از ویرگول استفاده کنید: «کارت من، که مربوط به دانشگاه است، در کیفم است».

4. جنس و تعداد:

   • "کارت" در زبان فارسی اسم جنس مذکر است و در حالت جمع به "کارت‌ها" تبدیل می‌شود. بنابراین، در جملات جمعی، باید به این نکته توجه داشت.
5. استفاده در محاوره و نوشتار رسمی:
   • کلمه "کارت" در زبان محاوره به طور غیررسمی هم کاربرد دارد و می‌توان آن را در گفت‌وگوهای روزمره به‌کار برد: «کارت رو بیار!».
   • در نوشتار رسمی‌تر، باید دقت بیشتری در ساختار جملات و قواعد نگارشی به کار برد.

با در نظر گرفتن این نکات می‌توانید استفاده درستی از کلمه "کارت" در نگارش و گفتار داشته باشید.

1. من کارت شناسایی‌ام را در خانه جا گذاشتم و نمی‌توانم از خانه خارج شوم.
2. امروز برای تولد دوستم یک کارت تبریک زیبا خریدم.
3. هنگام خرید، کارت بانکی‌ام را فراموش کردم و مجبور شدم به خانه برگردم.