کلمه "کدو" در زبان فارسی به چند معنی و کاربرد اشاره دارد و قواعد نگارشی خاصی برای آن وجود دارد. در زیر به برخی از این قواعد اشاره می‌شود:

1. ممنوعیت استفاده از "کدو" به عنوان اسم خاص: واژه "کدو" به خودی خود اسم عام است و به اشکال مختلفی چون کدو حلوایی، کدو سبز، و غیره اشاره دارد. برای نامگذاری باید به نوع خاص آن اشاره کرد.

2. نحوه‌ی استفاده در جملات:

   • به عنوان فاعل: "کدو در باغ رشد می‌کند."
   • به عنوان مفعول: "من کدو را در سالاد اضافه کردم."

3. نکات نگارشی:

   • کلمه "کدو" به عنوان اسم مستقل، همیشه بدون تغییر نوشتاری و با کوچک شروع می‌شود مگر اینکه در ابتدای جمله باشد.
   • در جملات و متن‌های رسمی، باید دقت داشت که از کلمه "کدو" به‌درستی و با توجه به معنا استفاده شود.
4. جمع‌بندی: برای جمع بستن کلمه "کدو"، از شکل "کدوها" استفاده می‌شود: "کدوها در این فصل بسیار خوشمزه هستند."

این قواعد به شما کمک می‌کند تا کلمه "کدو" را به درستی در نوشتار و گفتار خود به کار ببرید.

1. کدو سبز یکی از مواد غذایی سالم و خوشمزه برای تهیه سوپ است.
2. در پاییز، کدو حلوایی به عنوان یکی از نمادهای فصل برداشت در بازارها عرضه می‌شود.
3. کودکان در کلاس هنر، با کدوهای رنگی کاردستی‌های جالبی ساختند.