کلمه "کند" در زبان فارسی می‌تواند به عنوان فعل، صفت یا اسم به کار رود و در هر صورت، قواعد نگارشی و معنایی خاص خود را دارد. در زیر به توضیحاتی درباره کاربردهای مختلف این کلمه و قواعد مربوط به آن می‌پردازیم:

1. به عنوان فعل

• کاربرد: «کند» به عنوان فعل، شکل سوم شخص مفرد از فعل «کردن» است.
  • مثال: او کار را کند.

2. به عنوان صفت

• کاربرد: به معنای "آهسته" یا "کم" به کار می‌رود.
  • مثال: حرکت او بسیار کند است.

3. قواعد نگارشی

• جدا و وصلی:
  • "کند" به صورت جدا نوشته می‌شود و نیازی به وصل ندارد.
• توجه به زمان:
  • در جملات استفاده شده، زمان فعل و نحوه صرف آن باید مشخص باشد.

4. ترکیب‌ها و اصطلاحات

• این کلمه در ترکیب‌های مختلف نیز به کار می‌رود، مانند:
  • «کار کند»: به معنای انجام کار
  • «زمان کند»: به معنای کم کردن زمان

5. نکات معنایی

• برخی معانی مشابه:
  • "تند" (ضد کند)
  • "آهسته"

استفاده صحیح از این کلمه در جملات نیازمند توجه به زمینه و معنای مورد نظر است.

1. باران به آرامی می‌بارید و خیابان‌ها را کند و آرام می‌نواخت.
2. پیشرفت پروژه به دلیل مشکلات مالی به کندی انجام می‌شود.
3. او به دلیل خستگی ذهنی، نمی‌توانست به سرعت مطالعه کند و همه چیز را به کندی یاد می‌گرفت.