کلمه "کیلومتر" در زبان فارسی به عنوان یک واحد اندازه‌گیری مسافت به کار می‌رود و در نوشتار و گفتار قواعد خاصی دارد. در اینجا به برخی از این قواعد و نکات نگارشی مرتبط با آن اشاره می‌کنم:

1. نوشتار: کلمه "کیلومتر" به صورت کامل و درست نوشته می‌شود و باید دقت کرد که به هیچ وجه به صورت اختصاری یا با اشتباه نوشته نشود.

2. نحوه استفاده: وقتی از کیلومتر به عنوان واحد استفاده می‌کنیم، معمولاً آن را به تنهایی نمی‌نویسیم و باید از آن با عدد همراه کنیم. به عنوان مثال: "5 کیلومتر"، "10 کیلومتر".

3. جمع‌بندی: در فارسی، جمع "کیلومتر" به صورت "کیلومترها" می‌آید. به عنوان مثال: "همه‌ی کیلومترها را پیمودیم."

4. فاصله بین عدد و واحد: طبق قواعد نگارش فارسی، بین عدد و واحد (در این مورد "کیلومتر") باید یک فاصله وجود داشته باشد. مثلاً "15 کیلومتر".

5. نکات دیگر: اگر بخواهید بین عدد و واحد علامت هم قرار دهید (مثلاً در جدول‌ها یا نوشته‌های علمی)، معمولا از نقطه (.) یا علامت‌های دیگر استفاده می‌شود، اما در زبان محاوره‌ای و روزمره فاصله به عنوان فاصله بین عدد و واحد کافی است.

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از "کیلومتر" در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. من هر روز برای رفتن به محل کارم حدود ۱۰ کیلومتر پیاده‌روی می‌کنم.
2. این جاده جدید که ساخته شده است، فاصله شهرها را به ۲۰ کیلومتر کاهش داده است.
3. او در مسابقه دو ۵ کیلومتر را در کمتر از نیم‌ساعت طی کرد.