عبارت "اصیل زاده" به معنای کسی است که از خانواده‌ای با ریشه‌های قدیمی و با اعتبار بالا به دنیا آمده است. در بررسی قواعد فارسی و نگارشی برای این کلمه، نکات زیر قابل ذکر هستند:

1. ترکیب کلمات: "اصیل" صفت و "زاده" به معنای فرزند یا زاده است. در فارسی، ترکیب این دو کلمه به‌طور معمول به صورت کنایه‌ای به کار می‌رود.

2. نقطه‌گذاری: اگر در متن رسمی به کار می‌رود، باید به مهارت نقطه‌گذاری توجه داشت. مثلاً اگر "اصیل زاده" بخشی از جمله باشد، باید با دقت در دل جمله قرار گیرد.

3. نحوه نوشتار: این عبارت معمولاً بدون خط تیره یا فاصله نوشته می‌شود و باید در ادامه کلمات دیگر به‌درستی قرار گیرد.

4. قواعد نحوی: در جملاتی که از "اصیل زاده" استفاده می‌شود، باید به مطابقت اسم و صفت توجه کرد. به عنوان مثال: "او یک اصیل زاده است" یا "اصیل زاده‌ها معمولاً احترام زیادی دارند".

5. معنی و مفهوم: توجه به بار معنایی این عبارت نیز مهم است. در فرهنگ‌های مختلف، معنای "اصیل زاده" ممکن است با توجه به ارزش‌های اجتماعی متفاوت باشد.

استفاده صحیح از "اصیل زاده" در متن‌های ادبی، تاریخی و گاهی اجتماعی می‌تواند به عمق معنایی آن بیفزاید.