در زبان فارسی، کلمه «اضطراب» به معنای حالت روانی نا آرامی و نگرانی است، و «حال» به معنای وضعیت و شرایط کنونی است. وقتی این دو کلمه با هم ترکیب می‌شوند، به مفهوم حالتی اشاره دارند که در آن فرد دچار اضطراب است. در نگارش این ترکیب، موارد زیر را باید در نظر داشته باشید:

1. نوشتن با قواعد صحیح: در جملاتی که این ترکیب به کار می‌رود، باید از لحاظ دستوری و نگارشی به اصول زبان فارسی توجه کرد. مثلاً، "او در حال اضطراب است" یا "اضطراب حال من باعث ناراحتی‌ام شده است."

2. علامت‌گذاری: اگر جمله‌ای طولانی است یا توضیحات اضافه‌ای وجود دارد، می‌توان از ویرگول برای تفکیک بخش‌ها استفاده کرد. به عنوان مثال: "در جلسه، او به دلیل اضطراب حالش نتوانست صحبت کند."

3. استفاده از توصیف‌ها: می‌توان برای تشریح بیشتر وضعیت از صفات و قیدها استفاده کرد. مثلاً، "او به شدت دچار اضطراب حال است" یا "اضطراب حال او بسیار مشهود بود."

4. پرهیز از تکرار: در نوشته‌های ادبی و رسمی بهتر است از تکرار مکرر این عبارت خودداری کنید و به جای آن از مترادف‌ها یا عبارت‌های معادل استفاده کنید.

5. رعایت لحن و ساختار: بسته به نوع نوشته (رسمی، غیررسمی، ادبی، علمی و ...) می‌توان به شیوه‌های مختلف این عبارت را به کار برد.

به طور کل، توجه به اصول نگارشی و دستوری در استفاده از این کلمات می‌تواند نوشته‌ها را زیباتر و مؤثرتر کند.