کلمه "اطاعت کردن" در زبان فارسی به معنای انجام دستورات یا پیروی از یک فرد، مقام، یا اصول خاص است. برای استفاده صحیح از این کلمه در جملات و متون فارسی، چند نکته و قاعده نگارشی و دستوری را می‌توان در نظر گرفت:

1. فعل ترکیبی: "اطاعت کردن" یک فعل ترکیبی است و معمولاً به عنوان یک فعل مستقل در جملات استفاده می‌شود. به عنوان مثال:

   • "ما باید از قوانین اطاعت کنیم."

2. فعل و مفعول: معمولاً این فعل با مفعول دیگری همراه است، به‌ویژه زمانی که مشخص می‌کنید از چه کسی یا چه چیزی اطاعت می‌شود:

   • "او از مربی خود اطاعت می‌کند."

3. فعل حال و گذشته: این فعل می‌تواند در زمان‌های مختلف به کار رود. برای مثال:

   • حال: "او از پدرش اطاعت می‌کند."
   • گذشته: "او همیشه از پدرش اطاعت کرده است."

4. قید زمان: برای مشخص کردن زمان انجام عمل، می‌توان از قیدهای زمانی استفاده کرد:

   • "در جلسه‌ی گذشته، همه از سخنران اطاعت کردند."
5. جایگاه فعل در جمله: معمولاً در زبان فارسی، فعل در موقعیت بعد از فاعل قرار می‌گیرد:
   • "دانش‌آموزان از معلم خود اطاعت کردند."

با رعایت این نکات، می‌توانید به شکل صحیح و مؤثری از کلمه "اطاعت کردن" در جملات خود استفاده کنید.