کلمه "گریزان" در زبان فارسی به معنای فراری یا کسی که از چیزی می‌گریزد، به‌کار می‌رود. این کلمه می‌تواند در جملات و متون مختلف مورد استفاده قرار گیرد. برای نگارش صحیح و قواعد مرتبط با این کلمه، توجه به موارد زیر مهم است:

1. نحوه‌ی استفاده: کلمه "گریزان" را می‌توان به عنوان صفت، قید، یا در ترکیب‌های مختلف استفاده کرد. مثلاً:

   • "آن جوان گریزان از دست پلیس بود."
   • "او به‌طور گریزان به سمت خروجی رفت."

2. جایگاه در جمله: این کلمه معمولاً به عنوان صفت در جمله به‌کار می‌رود و در جایگاه‌های مختلفی می‌تواند قرار گیرد:

   • "او فردی گریزان است."

3. همقافیه: برای تقویت نوشتار می‌توان از کلمات هم‌قافیه یا هم‌معنا استفاده کرد، مانند "فراری"، "گریختن" و "فرار".

4. نگارش: در نوشتار رسمی و ادبی، بهتر است از این کلمه به شیوه‌ی صحیح نگارش کرد و از استفاده ضعیف یا نادرست آن پرهیز نمود.

5. صرف و نحو: اگر بخواهید از این کلمه در ساختارهای مختلف استفاده کنید، می‌توانید فعل‌های متناسبی هم انتخاب کنید مثل "گریختن" یا "فرار کردن".

با رعایت این قواعد، می‌توان به نگارش صحیح و شفاف با استفاده از کلمه "گریزان" دست یافت.

1. او از جمع دوستانش گریزان بود و ترجیح می‌داد به تنهایی به پارک برود.
2. عطر گل‌های وحشی در هوا پیچیده بود و بویی گریزان و دلپذیر را به فضا می‌آورد.
3. وقتی باران شروع به باریدن کرد، مردم به سمت پناهگاه‌ها گریزان شدند تا از خیس شدن جلوگیری کنند.