گود

کلمه "گود" در زبان فارسی معانی و کاربردهای متنوعی دارد و می‌تواند به شکل‌های مختلفی در جمله استفاده شود. در اینجا چند نکته درباره استفاده و قواعد نگارشی مرتبط با این کلمه آورده شده است:

1. معنی و کاربرد: "گود" به معنای گودال، فرورفتگی یا مکانی که به صورت عمیق و پایین‌تر از سطح زمین قرار گرفته است، به کار می‌رود. همچنین در برخی از اصطلاحات به معنای "عمیق" نیز استفاده می‌شود.

2. نوشتار صحیح: این کلمه به صورت "گود" نوشته می‌شود و از املای غلط مانند "گود" یا "گود" پرهیز شود.

3. بکارگیری در جملات:

   • مثال: "گودال را با آب پر کنید."
   • مثال: "این گود عمیق است و باید از آن احتیاط کنید."

4. ترکیب و صرف: "گود" می‌تواند در ترکیب با دیگر کلمات مورد استفاده قرار گیرد:

   • "گودال" (بفتح اول و سکون دومی)
   • "گود بودن" (در بعضی از توصیف‌ها)
5. نکات نگارشی:
   • از نگارش صحیح و خوانا استفاده کنید.
   • در هنگام نوشتن جملات، توجه به فاصله‌های مناسب و علامت‌گذاری‌ها اهمیت دارد.

با رعایت این نکات، می‌توانید در نگارش و بیان خود با استفاده از کلمه "گود" دقت و صحت بیشتری داشته باشید.

1. در پارک، گودالی بزرگ حفر شده بود که بچه‌ها از آن به عنوان زمین بازی استفاده می‌کردند.
2. هنگام کاوش در جنگل، متوجه شدم که در زیر یک درخت قدیمی، یک گود به طور طبیعی شکل گرفته است.
3. در مسابقه دو، دوچرخه‌سواران باید از روی یک گود عمیق عبور کنند که به چالش آنها افزوده است.